Biografia

Edukację zdobywał w Sanoku, Stryju i Lwowie. Już jako 23-latek miał na koncie realizację pionierskiego, ważnego projektu – w 1882 r. założył jedną z pierwszych w kraju linii telefonicznych. Sukces otworzył mu drzwi do międzynarodowej kariery. W następnym roku objął posadę kierownika w londyńskim towarzystwie patentowym The Patent Utilisation Co. Owocem pracy Pollaka w firmie było kilka opatentowanych wynalazków, w tym mikrofon i maszyna drukująca w kilku kolorach. Jego wielką pasją stało się jednak… zagadnienie trakcji elektrycznej.

Nowy typ tramwaju

Pollak zaprojektował i zbudował nowy typ tramwaju, na tyle interesujący, że otrzymał od Francuzów propozycję współpracy. W 1886 r. został dyrektorem paryskiego przedsiębiorstwa, które rozpoczęło produkcję tramwajów elektrycznych z systemem zasilania Pollaka. Zastosowano akumulatory odporne na wstrząsy oraz trakcyjne systemy prostownicze z kondensatorami elektrolitycznymi. Równocześnie z pracą w fabryce Pollak objął posadę w laboratorium badawczym Sorbony, gdzie mógł kontynuować swoje prace nad akumulatorami. Wkrótce też założył własne fabryki akumulatorów we Frankfurcie nad Menem i w Lessing pod Wiedniem, a fabrykom w Marlyle-Grand (Szwajcaria) i Nancy (Francja) udzielił swoich licencji. „Jego kolejne wynalazki cieszyły się wielką popularnością i znajdowały bardzo szybko zastosowanie przemysłowe. Należały do nich m. in: rdzeń ołowiany z żeberkami i haczykami płyt akumulatorowych, metody formowania nakładanej elektrolitycznie na takie płyty masy, metoda szybkiego wytwarzania ww. rdzeni przy pomocy walcowania taśm ołowianych na gładkich i profilowanych wałkach, odlewanie płyt akumulatorowych oraz konstrukcje ich zawieszania i łączenia, różne typy akumulatorów przenośnych, oryginalny prostownik komutatorowy z silnikiem synchronicznym do zamiany prądu przemiennego na prąd stały, prostownik aluminiowy z elektrolitem kwaśnym lub zasadowym – kondensator elektrolityczny” – wymieniał dr Piotr Szymczak. „Na wystawie światowej w Paryżu w 1900 r. akumulator Pollaka nagrodzono złotym medalem, a kolejnym na wystawie lwowskiego Towarzystwa Politechnicznego w 1902 r. Jakby tego było mało, na wystawie w Nicei zaprezentował model aeroplanu i zyskał kolejny medal” – wyliczał z kolei Mirosław Usidus. 

Wynalazki na rzecz wolnej Polski

Okres I wojny światowej Pollak spędził we Francji, gdzie angażował się m.in. w prace nad nowatorskimi zabiegami medycznymi i materiałami dla wojska. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości powrócił do kraju i w roku 1922 założył, m. in. wspólnie z Ignacym Mościckim, spółkę akcyjną Polskie Towarzystwo Akumulatorowe (PTA, Petea) o całkowicie polskim kapitale zakładowym, której był do śmierci dyrektorem. Towarzystwo uruchomiło w Białej k. Bielska fabrykę, w której na jego na patentach produkowano m.in. akumulatory i baterie akumulatorowe (stacjonarne i przenośne) na potrzeby motoryzacji, kolejnictwa, lotnictwa, radia i telefonii. Firma zatrudniała ok. 50 osób, a dziennie produkowano 10 akumulatorów samochodowych, 10 radiowych oraz baterie innego typu. PETEA miało swoje przedstawicielstwa, składy i stacje obsługi w każdym większym mieście Polski. Nazywany już za życia „polskim Edisonem”, Karol Pollak zmarł 17 grudnia 1928 r.